Sa Filipos, may isang aliping babae na may sapi ng demonyo. Dahil sa demonyo, nakakapanghula ang babae at kumikita ng maraming pera ang mga amo niya dahil sa kaniya. Pagdating nina Pablo at Silas sa Filipos, maraming araw na susunod-sunod sa kanila ang babae. Pinapasigaw siya ng demonyo: “Ang mga taong ito ay mga alipin ng Kataas-taasang Diyos.” Nang bandang huli, sinabi ni Pablo sa demonyo: ‘Sa pangalan ni Jesus, lumabas ka sa kaniya!’ At lumabas ang demonyo mula sa babae.

Nagalit ang mga amo ng babae kasi hindi na nila ito mapagkakakitaan. Kinaladkad nila sina Pablo at Silas sa harap ng mga awtoridad, at sinabi: ‘Nilalabag ng mga taong ito ang batas at ginugulo nila ang buong lunsod!’ Iniutos ng mga awtoridad na paghahampasin sina Pablo at Silas at ikulong. Dinala sila ng guwardiya sa pinakailalim at pinakamadilim na selda sa bilangguan at inipit ang kanilang mga kamay at paa sa pangawan.

Sina Pablo at Silas ay kumanta ng mga papuri kay Jehova, at naririnig sila ng ibang bilanggo. Noong mga hatinggabi na, biglang lumindol nang napakalakas at nayanig ang buong bilangguan. Nabuksan ang mga pinto ng bilangguan, at nakalag ang kadena ng mga bilanggo. Tumakbo ang guwardiya papunta sa loob ng bilangguan at nakita niyang bukás ang mga pinto nito. Inisip niyang nakatakas ang lahat ng bilanggo, kaya humugot siya ng espada para magpakamatay.

Nang sandaling iyon, sumigaw si Pablo: ‘Huwag mong gawin iyan! Nandito kaming lahat!’ Pumasok sa loob ang guwardiya at sumubsob sa harap nina Pablo at Silas. Nagtanong siya: ‘Ano ang dapat kong gawin para maligtas?’ Sinabi nila: ‘Ikaw at ang iyong pamilya ay dapat maniwala kay Jesus.’ Itinuro nina Pablo at Silas sa kanila ang salita ni Jehova, at ang guwardiya at ang buong pamilya nito ay nabautismuhan.