Sa Jerusalem natapos ang ikatulong pagbiyahe sa pagsangyaw ni Pablo. Didto siya gidakop ug gipriso. Usa ka gabii, nakakitag panan-awon si Pablo diin giingnan siya ni Jesus: ‘Mosangyaw ka sa Roma.’ Gikan sa Jerusalem gidala siya sa Cesarea, diin gipriso siyag duha ka tuig. Dihang gihusay siya ni Gobernador Festo, si Pablo miingon: ‘Ang Cesar sa Roma maoy mohusay nako.’ Busa miingon si Festo: “Kang Cesar ikaw miapelar; kang Cesar ikaw moadto.” Busa gipasakay si Pablo ug barko padulong sa Roma ug miuban niya ang duha ka igsoon, si Lucas ug Aristarko.

Kusog kaayo ang bagyo samtang nagbiyahe sila. Nagtuo ang tanan nga mamatay na sila. Pero miingon si Pablo: ‘Giingnan ko sa usa ka anghel pinaagi sa damgo: “Pablo, ayawg kabalaka. Makaabot ka sa Roma, ug walay mamatay ninyo.” Busa ayaw mog kahadlok! Dili ta mamatay.’

Katorse ka adlaw nga nagbagyo. Sa kataposan, nakita nila ang isla sa Malta. Nasagyad ang barko ug naguba, pero ang tanang 276 ka tawo naluwas. Ang uban milangoy padulong sa baybay samtang gihimong salbabida sa uban ang naguba nga mga parte sa barko. Ang mga taga-Malta nag-atiman nila ug nagdaob para mainitan sila.

Paglabayg tulo ka bulan, gidala sa mga sundalo si Pablo didto sa Roma sakay sa laing barko. Pag-abot niya, gitagbo siya sa mga igsoon. Dihang iyang nakita sila, gipasalamatan niya si Jehova ug nadasig siya. Piniriso si Pablo, pero gitugotan ra siya nga sa balay magpuyo ug gibantayan siyag sundalo. Duha ka tuig siya didto. Sangyawan niya ang iyang mga bisita bahin sa Gingharian sa Diyos ug tudloan sila bahin kang Jesus. Nagpadala sab si Pablo ug mga sulat ngadto sa mga kongregasyon sa Asia Minor ug Judea. Gigamit gyod sa Diyos si Pablo aron masangyaw ang maayong balita ngadto sa kanasoran.