Ҡыҙыл диңгеҙ янындағы ваҡиғанан һуң ике ай үткәс, изра́илдәр Сина́й тауы янына килгән. Унда Йәһүә улар менән килешеү төҙөп, уларҙы үҙ халҡы иткән. Ул уларҙы яҡлап торған һәм кәрәкле нәмәләр — ашарға ма́нна, туҙмай торған кейем, йәшәргә хәүефһеҙ урын биргән. Был китапты бала менән уҡыһағыҙ, уға шуны аңларға ярҙам итегеҙ: ни өсөн Йәһүә изра́илдәргә Ҡанун биргән, изге сатыр ҡорорға ҡушҡан һәм руханиҙар билдәләгән. Уға шулай уҡ ни өсөн биргән вәғәҙәне үтәү, баҫалҡы булыу һәм Йәһүәгә һәр ваҡыт тоғро ҡалыу мөһим икәнен аңлатығыҙ.