LIDD 2
Jehova ass däin Numm
1. De richt’ge Gott bass du,
aus denger Hand kënnt d’Schöpfung.
Dech gëtt et scho säit ëmmer –
Jehova ass däin Numm.
Sou stolz mir dorop sinn,
vun dir kënnen ze schwätzen,
dat an all Sprooch an all Land –
sou gär dir Éier ginn.
(REFRAIN)
Jehova, Jehova,
kee Gott ass sou wéi s du,
op der Äerd an och am Himmel –
den héchste Gott bass du!
Du eleng bass, jo, allmächteg,
all Mënsch soll dat gesinn!
Jehova, Jehova,
et gëtt keen an’re Gott fir eis.
2. Wat ëmmer dir gefält,
mir kënnen duerch däi Geescht ginn.
Op dengem Wee mir gär ginn.
Jehova ass däin Numm.
Mir all geéiert sinn,
däin Numm däerfen ze droen.
Mir wëlle si fir ëmmer
e Vollek fir däin Numm.
(REFRAIN)
Jehova, Jehova,
kee Gott ass sou wéi s du,
op der Äerd an och am Himmel –
den héchste Gott bass du!
Du eleng bass, jo, allmächteg,
all Mënsch soll dat gesinn!
Jehova, Jehova,
et gëtt keen an’re Gott fir eis.
(Dozou och 2. Chr. 6:14; Ps. 72:19; Jes. 42:8.)
