1. Jehofa, mor sanctaidd yw heno.

I’r diwrnod, ganrifoedd yn ôl,

Dangos wnaethost dy rym a dy gariad i’r dim

Drwy warchod dy bobl liw nos.

Oherwydd gwaed oen fe’u gwaredwyd,

A’r ffyddlon, cerddasant yn rhydd.

Aberth trosom a wnaed—Crist dywalltodd ei waed.

Gwerthfawrogwn ei gariad a’i ffydd.

2. Fe welwn o’n blaen fara croyw.

Mewn cwpan y gwelwn y gwin.

Cynrychioli y maent

rodd heb bechod, heb haint—

Fe roddaist dy Fab di dy hun.

Pris uchel a delaist i’n hachub,

A heno rhown ddiolch i ti.

Telaist bridwerth oedd ddrud

er mwyn achub y byd

A rhoi bywyd i bobl fel ni.

 3. Ein braint yw ymgynnull i gofio,

Yn ufudd i eiriau dy Fab.

Dyma ni ger dy fron

i roi diolch o’n bron.

Pob moliant i ti Dduw, ein Tad!

Anrhydedd yw dod i’th glodfori

A dangos ein cariad a’n ffydd.

Gwobr berffaith a gawn os ein gorau a wnawn,

A Christ Iesu ddilynwn bob dydd.