1. Jehovaa, dit is dår soo’n fain nacht.

Taum dankbår sin, Jësus hät beert.

Wäir dat brood un der wijn hät hai nåme un dankt.

Betålt dij kind hät groote prais.

Sij wërd blaut schüürt woore fon oos is;

hät weese tau oos sij groot lijb.

Wij sin ale forsamelt hijr t’hoop in dij huus

taum Åwendmål fon dem Her wat wij saie.

2. Soo Jësus, hät geewt oos ain bijspeel;

andenke an em, schåle wij.

Taum dij ëre Jehovaa, al jår sin wij hijr.

Soo wichtig un schöön dës nacht is.

Air köönig im himel is Jësus;

hai luurt an God sijn rechten kant.

Dat geschenk is soo fain, bald mökt hai wat hai sägt.

Fon al slecht un süün kööfst duu oos loos.

 3. Daue dij danke, lijb Her Jehovaa.

Wij wile dij ëre uk dij kind.

Uk taum låwe dij lijb, singe wij dit fain lijt;

kraft giwt tau gedanke un härts.

God sijn profëtsijr wat passijrt is;

soo’s air schåp Jësus, hät sich afgeewt.

Soo gåe wij up dem weeg, wat Her Jësus oos giwt;

ëwig leewe ale wij koine den.