गीत ३४
खरेपणाने चालू या
१. दे-वा या-हा, पा-र-ख तू म-ला,
सो-ना-र गा-ळ-तो सु-व-र्णा-ला ज-सा,
अ-शु-द्ध मी ज-रा-ही रा-हो ना,
क-रा-वे शु-द्ध तू, अ-से मा-झ्या म-ना.
(कोरस)
व-च-न हे दे-तो तु-ला या-हा,
सो-डे-न ना क-धी मा-झा ख-रे-प-णा!
२. वी-ट म-ला ये-तो अ-नी-ती-चा,
दु-ष्टां-च्या मै-फि-ली ना ब-स-वे म-ला.
सां-भा-ळ तू या-हा मा-झ्या जि-वा,
न-को ग-णू क-धी दु-र्ज-नां-त म-ला.
(कोरस)
व-च-न हे दे-तो तु-ला या-हा,
सो-डे-न ना क-धी मा-झा ख-रे-प-णा!
३. मं-दिर तु-झे प्रि-य वा-टे म-ला,
फि-रे-न भो-व-ती प-वि-त्र वे-दी-च्या.
मा-झ्या दे-वा, नि-घे-ल स-र्व-दा,
ओ-ठां-तु-नी मा-झ्या, तु-झा-च म-हि-मा.
(कोरस)
व-च-न हे दे-तो तु-ला या-हा,
सो-डे-न ना क-धी मा-झा ख-रे-प-णा!
(स्तो. २५:२ हे वचनसुद्धा पाहा.)