1. Sé Di-a féin a bhronn an fhír-in-ne seo ort,

A ghlaoigh ort as an dor-(a)-chacht sa saol.

Mar i do chroí i-stigh, a chon-aic sé do mhian,

Go gcuir-feá aith-ne air is ar a dhlí.

Is gheall tú dó go ndéan-fá-sa a thoil;

Tá cún-amh uaidh ar fáil duit riamh ó shin.

2. Nár thug Ie-ho-va uaidh a chéad-ghin thar do cheann;

Is léir a mhian go mbeadh ag éir-í leat.

Níor spár-áil Sé or-ainn a aon-Mhac muir-neach féin,

Ní loic-fidh Sé má iarr-ann tú air spreac.

Ní dhéan-faidh Seis-ean dear-mad ar do ghrá;

Mar tug-ann Seis-ean air-e mhaith dá chlann.