1. Að gefnu tilefni Guð kaus að kenna þér

og kalla þig í ljósið myrkri frá.

Hann sá þitt hjartalag, að löngunin var þar

að leita hans og réttlætið að þrá.

Þú hést í bæn að hlýða boðum hans,

hann hjálparhella’ er sérhvers trúaðs manns.

2. Guð gaf sinn kæra son, á kvalastaur hann dó,

því kærleikann til þín hann vildi tjá.

Hann hlífðist eigi við að færa þessa fórn

og fús hann styrkir þig er þörf er á.

Hann gleymir ekki góðverkum né trú

og gaum að okkar þörfum gefur nú.