1. God raikt sijn hand tau dij un bringt dij nå dem licht,

soo fon dem düüster hai hät dij fraimåkt.

Duu däist em suike mit gerechtigkët fom härts;

ain fruir is dat hai dij dai wårhët giwt.

Ni måls sij aigen Kind hät hai tau sich;

mi’m härts anbåre häst duu dij tau Em.

2. Häw kaine twijbel den, dat God dij helpe kan.

Jehovaa is gerecht, forgeet sich ni

fon dem arbëd un lijb wat fon dij kåme däit

wat’s duu tau em sijn nåme weese häst.

Tau ale måk sijn gaurigkët bekand;

Hai bij dij blijwe däit un lërt dij in.