۱.‏ از آنِ که هستی؟‏

که را تو می‌پرستی؟‏

تعظیم می‌کنی سَرورت را

اطاعت از فرمانش را

خدمت به دو آقا

نتْوان کرد در این دنیا

هر آنکه دلِ تو با او باشد

سَرورِ تو می‌باشد

۲.‏ از آنِ که هستی؟‏

که را تو می‌پرستی؟‏

یکی حق و دیگری باطل

از راهِ حق نشو غافل

دنیا را گر خواهی

دور از حقیقت مانی

اما خدا را گر می‌پرستی

حق‌جوی و صادق هستی

۳.‏ از آنِ که هستم؟‏

یَهُوَه را پرستم

خدمت می‌کنم با دل و جان

خدایِ خوب و مهرَبان

دادی پسرت را

فِدیه بهرِ انسان‌ها

راهِ تو روم هر دم با دعا

ستایم یَهُوَه را