ԵՐԿ 44
Հուսահադվաձ մաշտուն աղոտկը
(Սաղմոս 4։1)
-
1. Եգովա Հա̈յս, ես գաղաչիմ,
Աղոտկըս իմ լըսա̈։
Սըյդիս իմ ցավը հասկընծի,
Ինձի յառդում ա̈րա̈։
Չունիմ ա̈լ ուժ ես տըմ առնուշ,
Գըռնագ ինձի գոյնա̈։
Ումուդըս սադա̈ տունիս, Հա̈ր։
Դուր ուժ, ծերկա̈ս պըռնա̈։
(ՊՐԻՊԵՎ)
Աստվաձըս իմ, տուն յոնս ըղի,
Մըննագ ինձի հիչ թողուլ մի։
Դուր ուժ նորըն օտկի գոյնիմ,
Ումուդը իմ մըտկիս բա̈հիմ։
-
2. Եպ թուլիմ ես, քու Խոսկըդ սուրպ
Շադ սիդ գուդա ինձի։
Ուժա̈լ չոննոմ ինչիգ ասուշ,
Կիդիս մըտկիսը իմ։
Քու սերըդ ես հիշիմգու, Հա̈ր,
Վըրա̈դ ումուդ գընիմ։
Կիդիմ, հընոր ուժովըդ քու
Ալլայ ես գոնծընիմ։
(ՊՐԻՊԵՎ)
Աստվաձըս իմ, տուն յոնս ըղի,
Մըննագ ինձի հիչ թողուլ մի։
Դուր ուժ նորըն օտկի գոյնիմ,
Ումուդը իմ մըտկիս բա̈հիմ։
(Գայնա̈կ աշիլ Սաղ. 42։6; 119։28; Հռոմ. 8։26; 2 Կորնթ. 4։16; 1 Հովհ. 3։20)
