ගීතිකා අංක 57
සියලු තරාතිරමේ අයට කියමු දෙව් පණිවිඩේ
-
1. අ-පත් වෙ-මු අ-පේ දෙව් වා-ගේ-ම
ස-ල-ක-මින් හැ-ම කෙ-නා-ට-ම
ගැ-ල-වී-මයි හැ-ම කෙ-නෙක්-ව-ම
දෙව් පි-යා-ණන්-ගේ කැ-මැත්-ත එ-යයි
(අනුපදය)
උස් ප-හත් භේ-ද එ-පා
පෙ-නු-මත් බ-ලන්-නෙ-පා
දෙව්-ට ව-ටියි හැ-ම කෙ-නෙ-කු-ම
කි-ය-මු සු-බ පු-වත්
සි-ය-ලු ද-නන්-හ-ට
හැ-කි වේ දෙව්-ගේ මි-තු-රන් වෙන්-න
-
2. කො-තැ-න-ක හ-මු වූ-වත් ඔ-වුන්
මො-න ව-ගේ පෙ-නු-මක් ති-බු-ණත්
වැ-ද-ගත් නෑ ඒ කි-සි-ම දෙ-යක්
හ-ද-ව-තයි බ-ලන්-නේ දෙව් අ-පේ
(අනුපදය)
උස් ප-හත් භේ-ද එ-පා
පෙ-නු-මත් බ-ලන්-නෙ-පා
දෙව්-ට ව-ටියි හැ-ම කෙ-නෙ-කු-ම
කි-ය-මු සු-බ පු-වත්
සි-ය-ලු ද-නන්-හ-ට
හැ-කි වේ දෙව්-ගේ මි-තු-රන් වෙන්-න
-
3. යෑ-ම-ට ස-තු-ටුයි නම් දෙව් මාර්-ගේ
අ-ප-ව දෙව් තු-ටින් පි-ළි-ගන්-නේ
සි-ය-ලු ජා-ති-යේ ද-නා-හ-ට
කි-ය-මු මේ සු-බ පු-වත් තු-ටින්
(අනුපදය)
උස් ප-හත් භේ-ද එ-පා
පෙ-නු-මත් බ-ලන්-නෙ-පා
දෙව්-ට ව-ටියි හැ-ම කෙ-නෙ-කු-ම
කි-ය-මු සු-බ පු-වත්
සි-ය-ලු ද-නන්-හ-ට
හැ-කි වේ දෙව්-ගේ මි-තු-රන් වෙන්-න
(යොහ. 12:32; ක්රියා 10:34; 1 තිමෝ. 4:10; තීත. 2:11 බලන්න.)