1. ஏ-சு சொன்-னா-ரே நல்-ல செய்-தி-யை.

ம-லை, மே-டு, சு-டும் சா-லை,

நடந்-தார் மக்-க-ளைத் தே-டி.

எங்-கும் போய் சொன்-னார் அன்-பு தூண்-டி-ட.

இ-ர-வென்-றோ ப-கல் என்-றோ

பார்க்-க-வில்-லை-யே.

க-டந்-து போ-கும் வீ-டெல்-லாம்,

ந-டந்-து போய் நாம் சொல்-லு-வோம்,

நம் துன்-பம் எல்-லாம் இ-னி நீங்-கும் என்-றே.

 2. கா-லம் வெள்-ளம்-போல் ஓ-டு-கின்-ற-தே.

த-டம் மா-றி, த-டு-மா-றும்

உ-யிர்-கள் காக்-க வேண்-டு-மே.

அன்-பால்-தான் நா-மும் தே-டிப் போ-கின்-றோம்.

ஒ-ரு கோ-டி உ-யிர் தே-டி

ஓர் உள்-ளம் காண்-போம்.

உ-டைந்-த நெஞ்-சம் கண்-டி-ட,

இ-ருண்-ட கண்-கள் மின்-னி-ட,

நம் உள்-ளம் சொல்-லும் இன்-னும் தே-டிப் போ-க.