1. ქრისტექ მიზოჯეს: „ხალხიქ ქიგეგას“.

უქადაქენდჷ თინა არძას,

ჩხანა დღას დო ტვერამ შარას.

დიდ ჸოროფათ ხალხის ოგურუანდჷ,

გოთანაშე გორუნდჷ თინეფს

დღაშ დალიაშა.

ჸუდე-ჸუდე, ქუჩა-ქუჩა,

ვურაგადუთ ხალხის ამდღა:

„მალას მისპუ არძანერ გაჭირება!“.

 2. დრო მეფურინუნს, ილიებ დღალეფ.

ვუქადაქენთ მილიონეფს

დო კინ ბგორუნთ ღირსუანეფს.

ჸოროფათ თინეფს ირო ვაკითხანთ,

ვუცხადენთ დიდ იმენდის დო

გურს ელუკინანთ.

ჩქი ფქადაქენთ სოდგა ვარდას

დო მუჟამს ბძირუნთ ღირსუანს,

ხიოლ მიღნა, ვაგრძელენთ მსახურებას.