1. Кешеләр илаһ ясый,

Таш, агач потлар эшли.

Чын Алла бердәнбер.

Ул күктә яши.

Ни булыр киләчәктә —

Кем күрә һәм кем белә?

Һичбер илаһ төшенми моңа.

Тик хак Алла алдан әйтә.

2. Йәһвәгә дан китереп,

Вәгазьлибез ашкынып.

Куркусыз сөйлибез,

Шаһитлек биреп.

Бар кеше күрә ала:

Хакыйкать азат итә.

Эчкерсезләр безгә кушыла,

Оешмабыз үсә бара.

 3. Кисәтәбез халыкны:

«Ташлагыз начар юлны!

Үзегез татырсыз

Чын тынычлыкны.

Аллаһы мәрхәмәтле,

Кичерә гөнаһларны».

Хакыйкатьне сөйгән кешеләр,

Мәңге яшәп, шатланырлар.