1. De Woarheit von daut Kjennichrikj wia lang nich kloa.

Doch nu, en onse Tiet, es dee gaunz openboa:

Voll Metjefeel un Leew haft Gott aun ons jedocht,

aus Sind un Doot de Menschheit noch väl Lieden brocht.

Jehova Gott vespruak, hee wudd een’ Kjennich brinj’;

sien Sän wudd mol rejier’n

aus leeftolja Frädensprins.

Fa Jesus wudd hee uk noch eene Brut bestemm’:

’ne kjliene Häad, waut toop met Jesus harschen sell’n.

2. De goode Norecht wia aul lang verutjesajcht.

De Oppgow, dee to prädjen, es ons oppjelajcht.

Jehova well, sien Rikj saul nu bekauntjemoakt

en jieda Launt, mank jieda Volkj, opp jieda Sproak.

Wie schaufen toop met Enjel bie dit Prädichtwoakj,

daut Gott sien Nom’ jereinicht

un uk jeheilicht woat.

Jo, wie aus siene Zeijen ha’n de groote Iea,

de Norecht to vebreeden, waut toom Läwen fieet.