गीत ६७
संदेश सांगू या!
१. “सां-गा सं-दे-श रा-ज्या-चा
न-म्र लो-कां-ना सा-ऱ्या पृ-थ्वी-च्या.”
आ-दे-श आ-म्हा-ला हा दि-ला,
म-हा-रा-जा-ने अव-घ्या वि-श्वा-च्या.
(कोरस)
तर सां-गू या,
स-र्वां-ना सं-दे-श हा.
सां-गू या,
ना-ही अं-त दूर आ-ता!
सां-गू या,
जा-उ-नी न-म्र लो-कां,
सां-गू या,
ज-गी सा-ऱ्या!
२. वा-द-ळे ये-ती-ल ज-री,
छ-ळ वि-रो-धा-ची आ-म्हा-व-री.
वि-सं-बू स-दा या-हा-व-री,
तो ने-ई-ल आ-म्हा पै-ल-ती-री.
(कोरस)
तर सां-गू या,
स-र्वां-ना सं-दे-श हा.
सां-गू या,
ना-ही अं-त दूर आ-ता!
सां-गू या,
जा-उ-नी न-म्र लो-कां,
सां-गू या,
ज-गी सा-ऱ्या!
३. ये-ई-ल का-ळ सु-खा-चा,
गा-ऊ मि-ळु-नी गौ-रव या-हा-चा.
प्र-त्ये-क श्वा-सा-ने व-र्णा-वा,
य-हो-वा-च्या ना-वा-चा म-हि-मा!
(कोरस)
तर सां-गू या,
स-र्वां-ना सं-दे-श हा.
सां-गू या,
ना-ही अं-त दूर आ-ता!
सां-गू या,
जा-उ-नी न-म्र लो-कां,
सां-गू या,
ज-गी सा-ऱ्या!
(मत्त. १०:७; २४:१४; प्रे. कार्यं १०:४२; १ पेत्र ३:१५ ही वचनंसुद्धा पाहा.)
