67 НЧЕ ҖЫР
«Сүзне вәгазьлә»
-
1. Зур эш безгә Алла кушкан:
Ашыгыч вәгазь эшен тапшырган.
Хезмәт итәргә әзер булыйк,
Юаш калып, Алла Сүзен яклыйк.
КУШЫМТА:
Син вәгазьлә!
Ишетсен бөтен кеше.
Вәгазьлә,
Таратып бу хәбәрне!
Вәгазьлә!
Аллаһы көне килә.
Вәгазьлә
Бөтен җирдә!
-
2. Кайчак туар авырлыклар,
Кешеләр безне кабул итмәсләр.
Бирешмик, уңай караш саклыйк,
Йәһвә ярдәменә гел таяныйк.
КУШЫМТА:
Син вәгазьлә!
Ишетсен бөтен кеше.
Вәгазьлә,
Таратып бу хәбәрне!
Вәгазьлә!
Аллаһы көне килә.
Вәгазьлә
Бөтен җирдә!
-
3. Без бу соңгы вакытларда
Тырышабыз вәгазьләп калырга.
Йәһвә исемен изге итик,
Аның йөкләмәсен үтәп чыгыйк.
КУШЫМТА:
Син вәгазьлә!
Ишетсен бөтен кеше.
Вәгазьлә,
Таратып бу хәбәрне!
Вәгазьлә!
Аллаһы көне килә.
Вәгазьлә
Бөтен җирдә!
(Мат. 10:7; 24:14; Рәс. 10:42; 1 Пет. 3:15 дә кара.)
