LEET 72
Daut Kjennichrikj bekauntmoaken
-
1. Wie ha’n daut lang nich mol jewist,
woo eena läwen sull aus Christ.
Doch Jehova jeef ons Licht:
de scheene Woarheit von sien Rikj.
Wie kunn’ veston’, waut Gott velangd,
un worden no sien’ Nom’ jenant.
En sien’ Deenst strenj wie ons aun
un moaken Gott sien Rikj un Nom’ bekaunt.
Wie prädjen emma, wua daut paust,
von Hus to Hus un oppe Gauss.
De Menschen sto wie wellich bie;
wie seen’, de Woarheit moakt dee frie.
Wie well’n, daut aule oppe Ieed
Jehova deen’ un am veier’n.
Un soo lot wie kjeenmol no,
bat Gott dan sajcht: “Nu es daut Woakj jedon’.”
(See uk Jos. 9:9; Jes. 24:15; Joh. 8:12, 32.)