SANGUR NR. 77
Ljós í myrkrinum
-
1. Hesa tíð, hesa myrkursnátt,
sæst eitt skyggjandi ljós.
Tað ber boð um ein nýggjan dag,
nýggja tíð, nýggja kós.
(NIÐURLAG)
Undurfult er ljósið,
lýsir upp hjørtu og sinn,
tað turkar tár av kinn.
Hygg, nú lættir dimmið.
Víst man hon enda so brátt,
tann myrka nátt.
-
2. Vakna má hvør, ið svevur nú,
tíðin rennur av stað.
Birta vón kunnu tú og eg,
biðja Gud signa tað.
(NIÐURLAG)
Undurfult er ljósið,
lýsir upp hjørtu og sinn,
tað turkar tár av kinn.
Hygg, nú lættir dimmið.
Víst man hon enda so brátt,
tann myrka nátt.
(Les eisini Jóh. 3:19; 8:12; Róm. 13:11, 12; 1. Pæt. 2:9.)
