गीत ७९
त्यांना टिकून राहायला मदत कर!
१. शि-क-वू न-म्र लो-कां स-त्य,
ना सन्-मान मो-ठा या-हून.
जा-ते मन हर-खून आ-नं-दा-ने,
उ-न्न-ती त्यां-ची पा-हून.
(कोरस)
य-हो-वा मा-ग-तो तु-ला,
त्यां-ना तू ठेव छा-येत तु-झ्या,
दु-ष्टा-पा-सून त्या राख स-दा, रा-हो टि-कून
प्र-त्ये-का-चा मज-बूत वि-श्वास.
२. घे-र-ता वा-द-ळां-नी त्यां-ना,
मा-ये-ने दि-ला आ-धार.
क-ष्टा-ने जो-पा-स-ले रो-पा,
ओ-ठी हो-ती प्रा-र्थ-ना:
(कोरस)
य-हो-वा मा-ग-तो तु-ला,
त्यां-ना तू ठेव छा-येत तु-झ्या,
दु-ष्टा-पा-सून त्या राख स-दा, रा-हो टि-कून
प्र-त्ये-का-चा मज-बूत वि-श्वास.
३. ब-ह-रो बा-गेत तु-झ्या या-हा,
ते वि-शाल वृ-क्षां-स-मान.
ध-रु-नी शे-वट-प-र्यं-त धीर
मिळ-वा-वं त्यां-नी इ-नाम.
(कोरस)
य-हो-वा मा-ग-तो तु-ला,
त्यां-ना तू ठेव छा-येत तु-झ्या,
दु-ष्टा-पा-सून त्या राख स-दा, रा-हो टि-कून
प्र-त्ये-का-चा मज-बूत वि-श्वास.
(लूक ६:४८; प्रे. कार्यं ५:४२; फिलिप्पै. ४:१ ही वचनंसुद्धा पाहा.)
