ԵՐԳ 81
Ռահվիրայի կյանքը
-
1. Երբ արևն է ծագում, քունը մեր աչքերին՝
Հորն ենք մեր աղոթում,
Որ մեզ տա իր ոգին, ու գնում։
Հանդիպում ենք մարդկանց, ողջունում ժպտալով։
Զրուցում են սրտանց
Կամ անցնում մեր կողքով. չենք տխրում։
(ԿՐԿՆԵՐԳ)
Մեր կամքով ենք ընտրել
Քեզ համար, Հա՛յր, ապրել.
Քո սուրբ գործն ենք անում ի սրտե։
Թե՛ շոգին, թե՛ ցրտին
Կտանենք լուրն անգին
Եվ այդպես կփաստենք սերը մեր քո հանդեպ։
-
2. Երբ արևն է հանգչում, օրն է մեր ավարտվում.
Մեր ուժերն են սպառվում,
Բայց կրակ է վառվում սրտերում։
Խնդությամբ ենք լցված. լավագույնն ենք տալիս։
Շնորհակալ ենք, Աստվա՛ծ,
Օգնության ես գալիս, աջակցում։
(ԿՐԿՆԵՐԳ)
Մեր կամքով ենք ընտրել
Քեզ համար, Հա՛յր, ապրել.
Քո սուրբ գործն ենք անում ի սրտե։
Թե՛ շոգին, թե՛ ցրտին
Կտանենք լուրն անգին
Եվ այդպես կփաստենք սերը մեր քո հանդեպ։
(Տես նաև Հեսու 24։15; Սաղ. 92։2; Հռոմ. 14։8)
