1. Woo gaud dat’s duu nuu mank oos ale büst

un God sij Woord lëre wile wij.

God däit anbaire leewend åne ën,

wij sin doch fröölig dat’s duu dat anneeme wilst.

2. In dai gemaind dai ülster helpe doch,

doir eer gaur arbëd taum oos bijståe.

Wij daue⁀eer låwe, sai sin dat doch wërd,

un den wij ale t’hoop neeme ale gaud up.

3. God wil dat ale oiwer⁀em lëre dau’,

un doir sij kind lenkt hai wee dat wil.

Dai doire sin up tau dai wat fråm sin,

dårweegen däit oos frööge dat’s duu mit oos büst.