۱.‏ از ظلمِ دنیا مردم پریشانند

گمراه و سرگردان مانند

پند و اندرزِ خدا را نخواهند

راهِ راستی را نیابند

اما جماعتْ ما را شادی بخشد

جانی تازه می‌بخشاید

امید و ایمانمان را به خدا

استوار و قوی سازد

جماعتْ ما را به نیکی وادارد

محبت را شناسانَد

زنده مانَد حقیقت در دلِ ما

عشقِ ما را نگه دارد

۲.‏ یَهُوَه به خوبی ما را شناسد

نیازِ ما را می‌داند

در جماعت پندِ خود را می‌گوید

خوبیِ ما را می‌خواهد

آموزش می‌دهد او عدالت را

حکمت را در دل‌ها کارَد

در زندگیْ ما را یاری رسانَد

نورِ پاکش بر ما تابد

همهٔ برادران و خواهران

با مهر و خوشی می‌خوانند

با محبتِ به هم در جماعت

حکمتِ بالا را یابند