୧. କ୍ରନ୍ଦନରେ ସୃଷ୍ଟି, ମୁକତି ବିନା,

ଯିହୋବା ଭରସାର ଦୀପ,

ଜାଣିବାକୁ ଯେ ଭବିଷ୍ୟତ-ବକ୍ତା

କିଏ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, କେବେ ଆସିବ ?

ସମୟ ଆସିଲା ହେଲେ ସେ ରାଜା ।

ହେଇଛି ଯେ ପ୍ରମାଣିତ,

ଦୂତମାନେ ମଧ୍ୟ ଜାଣିବା ଚାହିଁ,

ପ୍ରଭୁ ଆମକୁ ଦେଲୁ ଜ୍ଞାନ ।

୨. ସେ ଦାସକୁ ଦେଇ ମହତ୍ତ୍ୱ କାମ,

ମିଳେ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଭୋଜନ ।

ବୁଝାଇ ଦେଲୁ ତୁ ସତ୍ୟର ଜ୍ଞାନ,

ଉତ୍ସାହରେ ଭରି ଏ ମନ ।

ନାହିଁ ସନ୍ଦେହ ଯିବା କେଉଁ ଦିଗେ,

ଚାଲୁ ଆମେ ସତ୍ୟ ସାଥେ ।

ଯିହୋବା ହୃଦୟରୁ ଧନ୍ୟବାଦ,

ଦେଲ ଏ ସତ୍ୟର ରହସ୍ୟ ।