1. Tá leabhar ar leith ar fáil don chin-e daon-na,

A spreag-ann lúch-áir, sío-cháin a-gus grá.

Is ion-tach, éach-tach, uas-al iad na smaoin-te,

A thug-ann beocht do “mhair-bh,” radharc don “dall.”

Ó Dhi-a féin a thag-ann leabhar chomh breá leis,

É scrío-fa síos ag fir faoi in-spio-ráid,

Ag fir a léir-igh fíor-ghrá do Ie-ho-va,

Is a bhí sás-ta géil-leadh dá an-áil.

2. Is cun-tas cruinn a gcun-tas ar an gcru-thú,

Sí cumhacht ár nDé a chruth-aigh chuil-e ní.

Ba thús gan phea-ca tús an chi-ne daon-na,

Ach le-na seal i bPar-thas cuir-eadh críoch.

Tá cur-síos cruinn ar ain-geal nach raibh díl-is,

In aghaidh Ie-ho-va d’éir-igh sé a-mach.

Ní raibh dá bharr ach pea-ca a-gus an-ró,

Ach béar-faidh Di-a bu-a ins an gcath.

 3. A-nois an t-am, is ceart a bheith faoi lú-cháir:

Tá ríocht Ie-ho-va tug-tha d’Íos-a Críost.

Is scai-peann muid an dea-scéal seo na Ríoch-ta,

Le fonn an scéal lán dóch-ais seo a roinnt.

I leabhar ár nDé a-tá an tuair-isc ion-tach;

Is féa-sta é don mhéid ar suim leo é.

Mar beidh an domhan faoi lán-mhair-eacht an tsuaimh-nis;

Is ceart do chách na seod-a seo a léamh.