LIDD 97
Mir brauche Gott säi Wuert
1. Gott säi Wuert brauche mir all Dag,
doduerch gëtt hien eis Rot.
Net vu Brout eleng lieft de Mënsch,
dat huet Jesus gesot.
Freed a Fridde mir haut schonn hunn,
glécklech fir ëmmer sinn.
(REFRAIN)
Net vu Brout eleng lieft de Mënsch,
mee vu Gott sengem Wuert.
Wat mir brauchen, weess hie genee,
schenkt eis dat duerch säi Wuert.
2. Gott zielt vu sengen treie Frënn;
duerch hiert Beispill gesinn,
wéi ee Glawen a Mutt beweist,
Gott seng Frënn kënne ginn.
Héiers du och wéi hien dir seet:
‚Bleif mir trei, sou wéi si!‘?
(REFRAIN)
Net vu Brout eleng lieft de Mënsch,
mee vu Gott sengem Wuert.
Wat mir brauchen, weess hie genee,
schenkt eis dat duerch säi Wuert.
3. Gott säi Wuert liese mir all Dag,
kréien Hoffnung an Trouscht.
A wann d’Liewe mol schwéier ass,
spieren ënnerlech Rou.
Wat mir liesen an héieren,
hale mir fest am Häerz.
(REFRAIN)
Net vu Brout eleng lieft de Mënsch,
mee vu Gott sengem Wuert.
Wat mir brauchen, weess hie genee,
schenkt eis dat duerch säi Wuert.
