1. Er auðmjúk bænir fram berum við

og biðjum Guð um hinn æðsta frið

þá munum ávallt að elskan er

sá ávöxtur sem af öðrum ber.

Þótt deildum kunnáttu, hefðum kjark,

án kærleiks aldrei það næði’ í mark.

Því sýnum ást sem er hlý og sönn

þá sést að elskan er okkur töm.

2. En elskan vill gera öðrum gott,

um örlátt hjartalag ber hún vott.

Til engra vill bera haturshug,

með hlýhug stundar góð verk af dug.

Ef elskan sterk er hún umber allt

svo ávöxt andans þú rækta skalt.

Með kærleik baráttan betur tekst,

hann byrðar léttir og aldrei bregst.