1. Пок, қайноқ бўлса севгимиз,

Шод айлаймиз Яҳни албат.

Бу Унга хос олий хислат,

Шул-чун қадри азиз.

Ҳар дилнинг музин эритар

Лов-лов ёнган севги тафти.

Бу беғараз севги тоти

Доим эсда қолар.

Дўст-ёрга берсак ёрдам

Ва оғир кунда бўлсак ҳамдам,

У шунда малҳам топар,

Барча дард-ғами кетар.

Раб меҳрин Исо кўрсатди

Ўз ўрнаги билан бизга.

Шул-чун тақлид қилиб Яҳга,

Биз севгаймиз самимий,

Бўлсин бу севги боқий.