ZA 111
Akalgha ye mevakh maa
-
1. Akalgha ye mevakh maa da vem,
Aval f’akum minkukuma.
É mvong bôr Nzam’aa sôm a si va,
Vôm ôse, da sulan ye bia.
Mevakh me ne bia min’nem ma yian’,
É tsîn dzoo é n’adzô Nzame.
Môs ôse bia kanghl’ayeghle dzèñ ;
Mebun ma so’é mam bia yeghe.
Tsîn ye mevakh maa éne édokh,
Da yông min’nem mia ane nduan.
Minzukh mise bia tubane mio,
Jehôva aa vole bia mi zôm’.
(ÉKAA)
Jehôva a ne mevakh maa,
Ésèñ y’é mô mèñ, é mvèñ dzaa.
Za mbeng, z’ébibiñ, avel’ése dèñ ;
É mvam dzèñ abuiñ, y’é ngu’u dzèñ !
-
2. Bia vakh é ngeng bia yen mimboan myèñ.
Si, mang ye f’é dzôp a nga vel’.
Bia yen an’abakh y’avele dèñ,
Da lughe ésèñ y’é mô mèñ.
Éde bia ke kanghle ye f’ayông,
Mbemba fuèñ y’Édjié Nzame.
Bi manhang yaman fuèñ té si’ése,
Y’é mvam da ye bia so été.
Mevakh maa me nkun’ bo mbèmbè,
Aval f’alu da béé ômôs.
Nféféñ si ye nféféñ dzôp
Ba ye so bia mvèñ y’a mbèmbè.
(ÉKAA)
Jehôva a ne mevakh maa,
Ésèñ y’é mô mèñ, é mvèñ dzaa.
Za mbeng, z’ébibiñ, avel’ése dèñ ;
É mvam dzèñ abuiñ, y’é ngu’u dzèñ !
(A lang fe Deut. 16:15 ; Esaïe 12:6 ; Jean 15:11.)
