१. आ-नं-दा-ची का-र-णे ला-खो,

दि-ली ती दे-वा-ने आ-म्हा.

अ-सं-ख्य ब-हि-णी नि भा-ऊ,

सा-रे प्रि-य य-हो-वा-ला.

म-ना-त-ल्या स-त्या-च्या रो-पा,

दे पा-णी दे-वा-चे व-चन.

वा-चू रो-ज म-ना-पा-सु-नी,

ये-ई मग वि-श्‍वा-सा-चे फळ.

आ-ली ज-री ला-खो तु-फा-ने,

ना मा-नू आ-म्ही क-धी हार,

दे-तो धी-र या-हा आ-म्हा-ला,

क-रू ती आ-नं-दा-ने पार!

२. पा-हु-नी या-हा-च्या सृ-ष्टी-ला,

प्र-स-न्‍न म-ना-ला वा-टे.

सौं-द-र्य सा-ग-रा-चे न्या-रे,

नि रं-ग-ही आ-का-शा-चे!

स्व-र्गी सु-रू रा-ज्य दे-वा-चे,

झा-ला ये-शू रा-जा प-हा!

क-रे-ल तो अं-त दुः-खां-चा,

सां-गू ह-र्षा-ने स-र्वां-ना.

न-वी धर-ती, न-वे आ-का-श,

आ-हे आ-स ज्यां-ची जि-वा!

आ-ण-ती-ल सु-खा-चा का-ळ,

आ-हे म-नी भ-र-व-सा!