1. Hee läwd mol em Himmel un kjeem no de Ieed.

Hee wull sikj nich groot doon’ un socht nich no Iea.

Dän Well’n von sien’ Voda, opp daut wia hee ut.

Jo, Jesus wia deemootich, volstendich tru.

2. “Jie aula, waut meed sent, komt unja mien Joch.

Ekj jäw junt fresch Krauft un sie om junt bedocht.”

Daut säd hee un jeef ons dän leeftoljen Rot:

“Sieekjt Saunftmoot un Deemoot un folcht mie tru no.”

3. “Jie aula sent Breeda”, säd Jesus, ons Haupt.

Wie ordnen ons unja; dän Stolt sto wie auf.

De Saunfte un Deemootje talt Gott väl wieet;

de Schreft sajcht, de Saunftmootje oawen de Ieed.