பாடல் 120
தாழ்மையுள்ள நம் ராஜா!
-
1. நம் ஏ-சு என்-றென்-றும் சாந்-தத்-தின் சின்-னம்
தாழ்-மை என்-னும் பண்-பா-லே மின்-னும் தங்-கம்.
விண் ராஜ்-யத்-தின் ரா-ஜா-வாய் ஆ-னா-லு-மே,
தன்-னைத் தாழ்த்-தி சே-வை செய்-வார் என்-று-மே.
-
2. தம் வாழ்-வில் க-ளைத்-தோ-ரின் பா-ரம் நீக்-க,
முன்-வந்-தார் தாழ்-வா-க தன் தோ-ளில் ஏற்-க.
கண்-ணீ-ரில் நீங்-கா உள்-ள சோர்-வை மாற்-ற,
கு-ளிர் தென்-றல் போல் ஆ-வார் நம்-மை தேற்-ற.
-
3. நம்-மில் யா-ரும் மே-லா-னோர் தாழ்ந்-தோர் இல்-லை
எல்-லோ-ரும் கேட்-போ-மே நம் தே-வன் சொல்-லை.
நம் ரா-ஜா-வைப் போல் தாழ்ந்-து தங்-கம் ஆ-வோம்
பூஞ்-சோ-லை-யில் என்-றென்-றும் நாம் மின்-னு-வோம்.
(பாருங்கள்: நீதி. 3:34; மத். 5:5; 23:8; ரோ. 12:16.)