1. Исо дунёда энг буюк зот бўлган,

Лек у ҳеч қачон манманлик қилмаган.

Юксак мавқега у бўлди муяссар,

Шунда ҳам қолди мулойим ва камтар.

2. Исо хор қалбни ўзига чақирар,

Ёрдам қўлини чўзмоққа шай турар.

Мўмин аҳлига лутф айлар у албат,

Қўллаб-қувватлаб, бағишлар кўп роҳат.

3. «Сизлар биродарсиз»,— деганди Исо,

Унинг ҳар сўзин айлагаймиз бажо.

Камтар одамни Яҳова ардоқлар,

Мангу яшайсан, деб унга сўз берар.