1. ძვირფას ღორონთ მთელ გურით მიჸორა.

ვოცადუთ, ცოდამ გურს ჩქი ვევაჸუნათ.

ხორციელ ფიქრეფ ღურას ნიშნენს,

სულიერ ფიქრეფ — ჩქინ სიცოცხლეს.

2. ეშმაკ ოცად ირდღას ჩქინ ჩილათას,

უბადო გურს ხოლო მეპჸუნთ ცოდაშა.

წმინდა სიტყვაშ დიდ მარდულ ვორეთ,

ვეპჸით თიშ ძალათ ცოდაშ მონეფ.

3. ირდროს ჯგირ სიტყვათ დო ჩქინ ჯგირ საქმეთ

დიდება მოვუღათ ღორონთიშ სახელს.

მუდგას ვორთუდათ, მორთ ვეცადათ,

ვა ვოდინუათ დუდშეკება.