NƏĞMƏ 125
«Rəhmdillilər xoşbəxtdirlər!»
-
1. Kərimdir Yaradan Allah,
Xalqı üçün gerçək pənah.
Əlin açır, ruzi verir,
O, lütf edərkən zövq alır.
Tövbə edən əmin olar,
Allah rəhmlidir, əfv edər.
Bizi edib xəlq torpaqdan,
Lütfkardır o uca Rəhman.
-
2. Günah edən saleh bəndə
Barış dilər lütfkar Rəbdən.
Verir o, duaya önəm,
Alıb təlim çün Məsihdən.
Ağa dedi: «Dua eylə,
Yehovadan sən əfv dilə».
Qəlbdə sülh yurd salsın deyə,
Allahtək biz də əfv edək.
-
3. Savab işlər görən zaman,
Bundan bizlər alırıq kam.
Gözləmirik biz təmənna,
Bizimçün Rəbdir nümunə.
Göydən baxan uca Allah,
Nemət verər qucaq-qucaq.
Xoşbəxtdir o rəhmli insan
Kimə Rəbb deyəcək «Əhsən»!
(Həmçinin baxın: Mət. 6:2—4, 12—14.)