1. Tangri shafqat nurin sochar,

Uni bunga sevgi undar.

U har kuni rizq-ro‘z berar,

Himmat qilib, quvonch topar.

Zor qalb fig‘on cheksa agar,

Alloh uni albat tinglar.

U mo‘l mehrin in’om etar,

Osiy bo‘lsak-da, lutf aylar.

2. Gunoh qilib, botsak g‘amga,

«Kechir meni»,— deymiz Rabga.

Iso o‘zi chorlab bunga,

Bergandi yo‘l-yo‘riq bizga.

Gar afv etsak o‘zga kasni,

Tangri ham afv etgay bizni.

Shunda qolmas qalbda gina,

Tinchlik bo‘lgay bizga oshna.

3. Biron narsa hadya etsak,

Buni dildan qilmoq kerak.

Axir bersak ixlos ila,

Inson to‘lgay shodlik birla.

Xudo saxiy dilni ko‘rar

Va bu uchun uni siylar.

Shafqat qilgan baxtli bo‘lar,

Rabni u g‘oyat shod aylar.