1. ძვირფას ღორონთ, მოჭყოლოფე

ირფელს ჸოროფათ აკეთენს,

ხანდენს დიდ ხიოლით ჩქინო,

მარზენა, მუთ რე საჭირო.

მიდგა ნარღენს მუშ საქციელს,

მუმა თიშ ლოცვას ურჩქილე.

თის შჷ ჩქი ტვერ ვორეთ არძა

დო ვა მარკენა ჭყოლოფას.

2. მუჟამს ფჩირთუთ, გურ მონკა რე,

ღორონც პატიებას ფთხულენთ.

ქრისტექ მოგურეს ლოცვაშ დროს,

ფთხუათ ჭყოლოფა ჩქინ ღორონც:

„მუმა, მაპატით ჩქინ ცოდეფ,

მუჭოთ ჩქი ვაპატიენთ შხვეფს“.

გურშა გლახა ვენიბტუათ

დო დიდ სიმშვიდეს ქიბგინანთ.

3. ირო ვოცადუთ ჸოროფათ,

შხვეფს ირნერო ელუდირთათ.

მორთით „ვეგეგას კვარჩხან ხექ,

მუ ჯგირ საქმეს ორთჷ მარძგვან ხე“.

იეჰოვაშ თოლს ვეფულუ,

საქმეს მუნერ გურით ვორთუთ.

ბედნერ რე ხალხ მოჭყოლოფე,

თინეფს ჩქინ ღორონთ აფასენს.