SANGUR NR. 126
Verið vakin, føst og mennist!
-
1. Verið vakin, føst og mennist,
tit, ið stríða trúarstríð.
Gangið fram við góðum treysti,
sigurslønin veittrar blíð.
Kemur boð frá Kristi, akta vit,
tæna hugagóð og uttan slit.
(NIÐURLAG)
Verið vakin, støðuføst, mennist!
Haldið á, til liðugt er!
-
2. Verið vakin og til reiðar,
hvar ið enn tit eru stødd.
Hoyrið skilagóða trælin
gera vart við hirðans rødd.
Gevið ráðum teirra elstu ans,
minnist til, teir røkta fylgi hans.
(NIÐURLAG)
Verið vakin, støðuføst, mennist!
Haldið á, til liðugt er!
-
3. Verið vakin, standið saman,
tit, ið bera boð um frið.
Um so fíggindarnir hótta,
vita vit, at Gud er við.
Syngið prís Jehova út um lond.
Nú er stóri dagur Guds í nánd.
(NIÐURLAG)
Verið vakin, støðuføst, mennist!
Haldið á, til liðugt er!
(Les eisini Matt. 24:13; Hebr. 13:7, 17; 1. Pæt. 5:8.)
