1. Yah gedhé tresnané,

Sayang kabèh umaté.

Anaké wis dikorbanké

bèn wong urip s’lawasé.

Huwah ngampuni abdiné

sing ngakoni salahé,

Nganggo jenengé Anaké,

Sing wis nebus umaté.

2. Yah bakal ngampuni

wong sing gelem ngampuni,

Kudu tulus saka ati,

Nganti ping bola-bali.

Aja gampang lara ati,

Sedulur disayangi,

Kudu terus dihargai,

Kuwi tresna sejati.

3. Yah péngin umaté

niru kabèh sifaté.

’Ra sengit karo liyané,

Ora ngungkit salahé.

Yéhuwah gampang mesakké

lan gedhé katresnané.

Nèk gelem niru sifaté,

Huwah seneng atiné.