SÖNGUR 132
Nú erum við eitt
-
1. Hér er nú loks hold mitt og bein,
héðan af stöndum við ekki ein.
Guð hefur gefið mér maka,
gleðin hér ríkir hrein.
Núna sem hjón, nátengd sem eitt
njótum alls þess sem við getum veitt.
Sem karl og kona við bindumst,
hvort annað elskum heitt.
Dag hvern þá göngum við sama veg.
Með ráð Guði frá
munum við ást okkar tjá.
Stöndum við heit, staðföst í lund,
stefnum á marga gleðinnar stund.
Í verki Jehóva virðum
og vertu ætíð ást mín ein.
(Sjá einnig 1. Mós. 29:18; Préd. 4:9, 10; 1. Kor. 13:8.)