132 НЧЕ ҖЫР
Хәзер без бер тән
-
1. Син кадерлем, җан кисәгем,
Яратканым, тормыш юлдашым.
Бергә гомер итәчәкбез,
Минем йөрәк дустым.
Йәһ ялкыны сүнмәячәк,
Күп фатиха Йәһвә бирәчәк.
Бергә бер тән булачакбыз,
Син — Йәһвәдән бүләк.
Ходайга һәр көн хезмәт итик.
Мәхәббәт саклап,
Бер максатка омтылыйк.
Никахыбыз мәңге булсын,
Мәңге шатлык, бәхет китерсен.
Мин Йәһвәгә рәхмәтлемен
Миңа биргән өчен сине.
(Ярат. 29:18; Вәг. 4:9, 10; 1 Көр. 13:8 дә кара.)