गीत १३६
देईल मोबदला याहा पुरा!
(रूथ २:१२)
१. ज्यां-नी या-हा-ला स-र्व-का-ही दि-ले,
तो ओ-ळ-खे त्यां-ना स्व-तः.
त्या-च्या-सा-ठी त्यां-नी ग-मा-व-ले जे,
दे-ई भर-भ-रु-नी त्यां माप.
ज-री तु-ट-ली जु-न्या ना-त्यां-ची नाळ,
य-हो-वा-ला आ-हे ख-बर.
म्ह-णु-नी दि-ले त्या-ने बां-धव कि-ती.
नि नं-दन-व-ना-चे व-चन.
(कोरस)
दे-ईल मो-ब-द-ला या-हा पु-रा,
जो क-ल्प-ने-म-ध्ये-ही ना तु-झ्या,
ना अ-न्या-यी दे-व आ-प-ला,
वि-श्वा-सू आ-हे तो, आ-हे तो ख-रा!
२. वा-टे आ-ता ना ब-ळ वा-ह-ण्या-चे,
हा जड भा-र जी-व-ना-चा.
चिं-ता रो-ज-च्या सो-सून जीव द-म-ला,
श्वा-सा-सा-ठी लढ-तो आ-ता.
तु-ला ना वा-हाय-चा भार ए-क-ट्या-ला,
य-हो-वा दे-ईल बळ तु-ला.
त्या-चे श-ब्द दे-तील त-जे-ला जि-वा.
तो प्रा-र्थ-ना ऐ-क-णा-रा!
(कोरस)
दे-ईल मो-ब-द-ला या-हा पु-रा,
जो क-ल्प-ने-म-ध्ये-ही ना तु-झ्या,
ना अ-न्या-यी दे-व आ-प-ला,
वि-श्वा-सू आ-हे तो, आ-हे तो ख-रा!
(शास्ते ११:३८-४०; यश. ४१:१० ही वचनंसुद्धा पाहा.)
