Skip to content

පටුනට යන්න

ගීතිකා අංක 138

පැසුණු හිසකෙස් අලංකාරය

පැසුණු හිසකෙස් අලංකාරය

(හිතෝපදේශ 16:31)

  1. 1. තා-රු-ණ්‍යය ගෙ-වී ගි-හින්

    දැන් ම-හ-ලු වී

    වේ-ද-නා ද-රා-ගෙ-න

    විශ්-වා-සෙන් සි-ටියි

    වා-රු නෑ පෙ-ර සේ දැන්

    ඒ සි-යල්-ලන්-ට

    ජී-ව-න ත්‍යා-ගේ දෙන්-න

    දෙව් පි-යා-ණෙ-නි

    (අනුපදය)

    විශ්-වා-සේ ඔ-වුන්-ගේ

    දෙව් ඔ-බ ද-නියි

    සි-හි ක-ළ මැ-න

    දෙව් පි-යා-ණෙ-නි

  2. 2. ධර්-මිෂ්-ඨ කෙ-නෙ-කු-ගේ

    පැ-සු-ණු හි-ස

    වේ බො-හෝ අ-ලං-කා-ර

    දෙව් ඉ-දි-රි-යේ

    යෞ-ව-න කා-ලේ සි-ට

    සේ-ව-ය ක-ළා

    දෙව්-ට දී උ-ප-රි-මේ

    ආ-දර්-ශ-මත් වී

    (අනුපදය)

    විශ්-වා-සේ ඔ-වුන්-ගේ

    දෙව් ඔ-බ ද-නියි

    සි-හි ක-ළ මැ-න

    දෙව් පි-යා-ණෙ-නි