ഗീതം 139
എല്ലാം പുതുതാക്കുമ്പോൾ നിങ്ങളും അവിടെ!
-
1. ഉൾമിഴിയാൽ കാൺമിൻ നമ്മെ
പുതിയലോകത്തിൻ പൂവനിയിൽ.
സന്തോഷത്തിൽ, സ്വതന്ത്രരായ്‌,
ജീവിക്കും നാം പ്രിയരോടൊത്തായ്‌.
ദുഷ്ടരില്ല ദ്രോഹം ചെയ്യാൻ,
യഹോവ തൻ മകൻ വാഴുമ്പോൾ.
പാരിൽ വിടരും പുതുലോകത്തിലായ്‌,
ഒന്നായ്‌ പാടും നാം സ്‌തുതി
ഹൃദയാനന്ദാൽ:
(കോറസ്‌)
“യഹോവേ നാഥാ, എല്ലാം നവ്യമായ്‌!
നിൻ മകന്റെ ധന്യമാം വാഴ്‌ചയാൽ!
ആദരനിറവിൽ ഞങ്ങൾ പാടുന്നിതാ
നന്ദി, സ്‌തുതി, നിൻ മഹത്ത്വം എന്നേക്കുമായ്‌.”
-
2. ഉൾമിഴിയാൽ കാൺമിൻ നമ്മെ
പുതിയസുന്ദര ഭൂമിയിലായ്‌.
കാൺമതൊന്നും കേൾപ്പതൊന്നും
നാം ഭയന്നീടുക വേണ്ടിനി.
യഹോവ തൻ കൂടാരമോ
മനുഷ്യരാം നമ്മളോടൊത്തായ്‌.
താതൻ മൃതരെ എഴുന്നേൽപ്പിക്കുമ്പോൾ
നമ്മോടൊത്തവർ പാടും
സ്‌തുതി യാഹിന്നായ്‌:
(കോറസ്‌)
“യഹോവേ നാഥാ, എല്ലാം നവ്യമായ്‌!
നിൻ മകന്റെ ധന്യമാം വാഴ്‌ചയാൽ!
ആദരനിറവിൽ ഞങ്ങൾ പാടുന്നിതാ
നന്ദി, സ്‌തുതി, നിൻ മഹത്ത്വം എന്നേക്കുമായ്‌.”
(സങ്കീ. 37:10, 11; യശ. 65:17; യോഹ. 5:28; 2 പത്രോ. 3:13 കൂടെ കാണുക.)
