ΥΜΝΟΣ 142
Κρατάμε Γερά την Ελπίδα Μας
-
1. Μες στο σκοτάδι οι άνθρωποι βαδίζουν·
τόσους αιώνες ανέμους κυνηγούν.
Τα βήματά τους ποτέ δεν ορίζουν·
είν’ ατελείς κι όλοι αστοχούν.
(ΡΕΦΡΕΝ)
Είναι κοντά Βασιλείας χαρά.
Χριστός μάς λυτρώνει και μας κυβερνά.
Κάθε κακό απ’ τη γη θα χαθεί.
Η ελπίδα μας άγκυρα είναι γερή.
-
2. Ας κηρυχτεί πως η μέρα πλησιάζει.
Πλέον «Ως πότε;» κανείς δεν θα ρωτά.
Τότε η κτίση πια δεν θα στενάζει.
Όλοι αινείτε τον Ιεχωβά.
(ΡΕΦΡΕΝ)
Είναι κοντά Βασιλείας χαρά.
Χριστός μάς λυτρώνει και μας κυβερνά.
Κάθε κακό απ’ τη γη θα χαθεί.
Η ελπίδα μας άγκυρα είναι γερή.
(Βλέπε επίσης Ψαλμ. 27:14· Εκκλ. 1:14· Ιωήλ 2:1· Αββακ. 1:2, 3· Ρωμ. 8:22.)
