गीत १४४
नवे जग डोळ्यांपुढे ठेवा!
१. ‘न दि-से’ म्ह-णे ना को-णी-ही,
ब-हि-ऱ्यां का-नी म-धुर गा-णी.
ना वा-टे मु-लां-ना भय ति-थे,
आ-नं-दा-ने फुल-ती म-ने.
ने-ले दू-र ज्यां-ना मृ-त्यू-ने,
अ-स-तील पु-न्हा मि-ठी-म-ध्ये.
(कोरस)
पा-हू डो-ळ्यां-नी ते जग न-वे,
जर आज ते म-नी को-र-ले.
२. ना भी-ती सिं-हा-ची वा-स-रा
को-क-रू कु-शी-त वा-घा-च्या.
मा-र-ता हाक ए-का बा-ळा-ने,
ते चा-ल-ती त्या-च्या-मा-गे.
स-र-ले दुः-खां-चे का-ळे ढग,
कि-र-णे ह-र्षा-ची पा-हू मग.
(कोरस)
पा-हू डो-ळ्यां-नी ते जग न-वे,
जर आज ते म-नी को-र-ले.
(यश. ११:६-९; ३५:५-७; योहा. ११:२४ ही वचनंसुद्धा पाहा.)
