146-СЫ ЙЫР
«Бар нәмәне лә яңы итеп яһайым»
(Асылыш 21:1—5)
-
1. Заман билдәһе ап-асыҡ күрһәтә:
Мәсих күктәрҙә идара итә,
Бәреп төшөргән Шайтанды күктән,
Ерҙе лә ожмах итәсәк тиҙҙән.
ҠУШЫМТА
Алла үҙе киләсәктә
Йәшәр халҡы менән бергә.
Үлем, ҡайғы-хәсрәт булмаҫ бүтән,
Сирҙәр һәм күҙ йәше бөтөр тиҙҙән.
«Яңы итеп яһайым һәммәһен»,
Үтәр Йәһүә һүҙен.
-
2. Күрһен барыһы ла Мәсих кәләшен,
Кейгән ул ғәжәп зиннәтле кейем,
Аҫыл таштарҙай нур бөркөп тора,
Алла бит үҙе яҡтылыҡ уға.
ҠУШЫМТА
Алла үҙе киләсәктә
Йәшәр халҡы менән бергә.
Үлем, ҡайғы-хәсрәт булмаҫ бүтән,
Сирҙәр һәм күҙ йәше бөтөр тиҙҙән.
«Яңы итеп яһайым һәммәһен»,
Үтәр Йәһүә һүҙен.
-
3. Изге ҡалаға бар кеше һоҡлана,
Төшмәҫ һис ҡасан ҡараңғы унда.
Уның нурында бер халыҡ йөрөй,
Алла яҡтыһын бар ерҙә бөркөй.
ҠУШЫМТА
Алла үҙе киләсәктә
Йәшәр халҡы менән бергә.
Үлем, ҡайғы-хәсрәт булмаҫ бүтән,
Сирҙәр һәм күҙ йәше бөтөр тиҙҙән.
«Яңы итеп яһайым һәммәһен»,
Үтәр Йәһүә һүҙен.
(Матф. 16:3; Асыл. 12:7—9; 21:23—25-те лә ҡара.)
