1, 2. (a) W jakim specjalnym celu miała zostać oddzielona pewna część kraju? (Zobacz ilustrację na okładce książki). (b) O czym ta wizja upewnia wygnańców?

W OSTATNIEJ wizji Ezechiel słyszy, że pewna część kraju ma zostać wyodrębniona w specjalnym celu — nie jako dziedzictwo dla któregoś z plemion Izraela, ale jako dar dla Jehowy. Poznaje też szczegóły dotyczące niezwykłego miasta o intrygującej nazwie. Ta część wizji jest dla wygnańców bardzo ważnym zapewnieniem: kiedy powrócą do swojego ukochanego kraju, Jehowa będzie z nimi.

² Ezechiel zamieścił w swojej księdze wiele szczegółów związanych z tym darem. Omówmy je teraz, bo mają praktyczną wartość dla nas, prawdziwych czcicieli Jehowy.

3. Jakie pięć terenów wydzielił Jehowa i jakiemu celowi służył każdy z nich? (Zobacz ramkę „Ziemia, którą wydzielicie jako dar”).

³ W specjalnie wydzielonej części kraju (teren A w ramce 21A) znajdował się obszar (B) o wymiarach: 25 000 łokci (około 13 kilometrów) z północy na południe oraz 25 000 łokci ze wschodu na zachód. Ten „cały dar” był podzielony na trzy poziome pasy. Górny pas został wyznaczony dla Lewitów,  a środkowy dla kapłanów oraz na świątynię. Te dwa pasy były „świętym darem” (D). Trzeci, najwęższy pas, czyli „pozostały teren” (E), miał być „przeznaczony do powszechnego użytku” — miał służyć miastu (Ezech. 48:15, 20).

4. Czego uczymy się z opisu daru dla Jehowy?

⁴ Czego możemy się nauczyć z tego opisu daru dla Jehowy? Bóg wyznaczył najpierw część kraju na specjalny dar, a dopiero potem część dla plemion. Pokazał w ten sposób, że najważniejsze w kraju ma być miejsce związane z czystym wielbieniem (Ezech. 45:1). Bez wątpienia wygnańcy nauczyli się z tego, że wielbienie Jehowy powinno być w ich życiu najważniejsze. Obecnie my też traktujemy priorytetowo zajęcia teokratyczne, takie jak studiowanie Słowa Bożego, obecność na zebraniach czy udział w głoszeniu. Kiedy naśladujemy przykład Jehowy, jeśli chodzi o zachowywanie właściwej hierarchii wartości, to w swoim życiu koncentrujemy się na czystym wielbieniu.

5, 6. (a) Do kogo należało miasto? (b) Czym to miasto nie może być i dlaczego?

⁵ Odczytaj Ezechiela 48:15. Co wyobraża „miasto” i otaczający je teren? (Ezech. 48:16-18). W wizji Jehowa powiedział Ezechielowi: „Przypadnie to całemu domowi Izraela” (Ezech. 45:6, 7). Miasto i przyległe tereny nie należały do „świętego daru”, który był ‛przeznaczony jako dar dla Jehowy’ (Ezech. 48:9). Biorąc pod uwagę to rozróżnienie, zastanówmy się, czego możemy się nauczyć z tego postanowienia.

⁶ Żeby wyciągnąć wnioski z opisu miasta, musimy najpierw ustalić, czym to miasto nie może być. Nie może symbolizować odbudowanej Jerozolimy, w której znajdowała się świątynia. Dlaczego? Ponieważ w mieście z wizji Ezechiela nie było świątyni. Poza tym miasto nie jest żadnym innym miastem w odbudowanym przez Izraelitów kraju. Dlaczego? Bo żadne miasto wybudowane przez repatriantów czy ich potomków nie miało opisanych w wizji elementów. I wreszcie, miasto to nie jest miastem niebiańskim. Dlaczego? Bo zostało wybudowane na ziemi przeznaczonej „do powszechnego [a nie świętego] użytku” — w odróżnieniu od budowli wznoszonych na terenach przeznaczonych wyłącznie do świętych celów (Ezech. 42:20).

7. Jakiego rodzaju miasto zobaczył Ezechiel i co najpewniej ono symbolizuje? (Zobacz ilustrację tytułową).

⁷ Co w takim razie wyobraża miasto, które zobaczył Ezechiel? Pamiętajmy, że widział je w tej samej wizji, w której widział kraj (Ezech. 40:2; 45:1, 6). Słowo Boże wskazuje, że chodzi o kraj duchowy, więc miasto też musi być czymś  duchowym. A z czym w ogóle kojarzy się słowo „miasto”? Daje obraz grupy ludzi mieszkających razem i tworzących zorganizowaną społeczność. Dlatego miasto, które ujrzał Ezechiel — utworzone na planie idealnego kwadratu — najpewniej symbolizuje dobrze zorganizowany ośrodek zarządzania.

8. Jaki obszar jest objęty zarządzaniem i dlaczego tak mówimy?

⁸ Jaki obszar jest objęty tym zarządzaniem? Z wizji wynika, że miasto funkcjonuje w obrębie kraju duchowego, co oznacza, że wspomniane zarządzanie funkcjonuje w obrębie obszaru działalności ludu Jehowy. A na co wskazuje fakt, że miasto jest wybudowane na ziemi przeznaczonej „do powszechnego użytku”, a nie świętej? Przypomina nam to, że miasto symbolizuje nie niebiańskie, ale ziemskie zarządzanie, które przynosi korzyści wszystkim osobom zamieszkującym raj duchowy.

9. (a) Kto obecnie zajmuje się ziemskim zarządzaniem? (b) Co Jezus zrobi podczas Tysiącletniego Panowania?

⁹ Kto się zajmuje ziemskim zarządzaniem? W wizji Ezechiela zarządca, który ma swoją siedzibę w mieście, został nazwany „naczelnikiem” (Ezech. 45:7). Chociaż jest nadzorcą ludu, nie należy ani do kapłanów, ani do Lewitów. Postać naczelnika nasuwa myśl o nadzorcach w dzisiejszych zborach, przede wszystkim tych, którzy nie są namaszczeni duchem. Ci troskliwi pasterze należący do „drugich owiec” są pokornymi ziemskimi sługami niebiańskiego rządu Chrystusa (Jana 10:16). Podczas nadchodzącego Tysiącletniego Panowania Jezus wybierze i ustanowi na całej ziemi „książąt”, czyli wykwalifikowanych starszych (Ps. 45:16). Pod kierownictwem niebiańskiego Królestwa zadbają oni o sprawy ludu Jehowy.

10. Jaką nazwę nosi miasto i na co ona wskazuje?

¹⁰ Odczytaj Ezechiela 48:35. Miasto nosi nazwę „Jest tam Jehowa”. Nazwa ta wskazuje, że jest w nim dostrzegalna obecność Jehowy. Pokazując Ezechielowi to miasto leżące w centralnej części kraju, Bóg zapewnił wygnańców: „Znowu będę z wami!”. Musiało to być dla nich bardzo pokrzepiające!

11. Jakie wnioski możemy wyciągnąć z części proroctwa dotyczącej miasta i jego nazwy?

¹¹ Jakie wnioski wyciągamy z tej części proroctwa Ezechiela? Nazwa miasta ma nas zapewnić, że Jehowa już teraz jest i zawsze będzie ze swoimi wiernymi sługami na ziemi. Ta wymowna nazwa podkreśla ważną prawdę: wspomniane miasto istnieje nie po to, żeby po prostu dać władzę jakimś ludziom, ale żeby wprowadzać w życie podyktowane miłością, rozsądne zasady Jehowy. Na przykład Jehowa nie pozwala, żeby „podział ziemi” był dokonywany według ludzkich upodobań. Oczekuje od nadzorców, że będą szanowali przydziały zadań,  które On sam daje swoim sługom, również tym ‛mało znaczącym’ (Prz. 19:17; Ezech. 46:18; 48:29).

12. (a) Który element miasta zasługuje na uwagę i na co wskazuje? (b) O czym przypomina nadzorcom w zborach ta część wizji?

¹² Na który element miasta „Jest tam Jehowa” warto jeszcze zwrócić uwagę? Starożytne miasta ze względów bezpieczeństwa miały jak najmniej bram, a to opisane przez Ezechiela miało ich po trzy z każdej strony, czyli aż 12! (Ezech. 48:30-34). Tak duża liczba wskazuje, że jego nadzorcy są przystępni i dostępni dla wszystkich sług Jehowy. Co więcej, liczba ta podkreśla, że miasto jest otwarte dla wszystkich 12 plemion, dla „całego domu Izraela” (Ezech. 45:6). Łatwy dostęp do miasta jest ważnym przypomnieniem dla nadzorców w zborach. Jehowa pragnie, żeby byli osobami przystępnymi, do których każdy, kto żyje w raju duchowym, może się łatwo zwrócić.

13. Co Jehowa mówi o zadaniach różnych grup ludzi?

¹³ Powróćmy do czasów Ezechiela i dowiedzmy się, jakie jeszcze szczegóły zawiera wizja podziału ziemi. Jehowa wymienia grupy ludzi, które uczestniczą w różnych rodzajach służby. Kapłani — „pełniący służbę w sanktuarium” — mieli składać ofiary oraz ‛zbliżać się do Jehowy, żeby Mu usługiwać’. A Lewici — „pełniący służbę w świątyni” — mieli troszczyć się „o związaną z nią służbę, o wszystko, co należy w niej robić” (Ezech. 44:14-16; 45:4, 5). Oprócz tego pewna grupa miała pracować wokół miasta. O kogo chodzi?

14. O czym przypominają nam zadania osób pracujących wokół miasta?

¹⁴ Osoby pracujące wokół miasta pochodzą „ze wszystkich plemion Izraela”. Wykonują prace pomocnicze — uprawiają ziemię, z której płodów korzystają „osoby świadczące usługi dla miasta” (Ezech. 48:18, 19). Czy to postanowienie nie przypomina nam o pewnej możliwości, którą mamy dzisiaj? Wszyscy mieszkańcy raju duchowego mogą obecnie wspierać pomazańców oraz braci, którzy nam przewodzą, a należą do „wielkiej rzeszy” (Obj. 7:9, 10). Polega to przede wszystkim na chętnym wprowadzaniu w życie wskazówek wiernego niewolnika.

15, 16. (a) Jaki kolejny szczegół można znaleźć w wizji Ezechiela? (b) W jakie zajęcia możemy się dziś angażować?

¹⁵ Wizja Ezechiela zawiera jeszcze jeden szczegół, dzięki któremu możemy nauczyć się czegoś na temat naszej służby. Jaki? Jehowa wspomniał, że członkowie 12 plemion nielewickich będą aktywni w dwóch miejscach: na dziedzińcu świątyni oraz na pastwiskach należących do miasta. Co mieli tam robić? Na dziedziniec świątyni wszystkie plemiona miały  przychodzić przed Jehowę, „żeby Mu oddać cześć” i złożyć ofiary (Ezech. 46:9, 24). Na obszarze wokół miasta Izraelici ze wszystkich plemion mieli uprawiać ziemię i w ten sposób wspierać miasto. Czego możemy się z tego nauczyć?

¹⁶ Obecnie członkowie wielkiej rzeszy mają możliwość angażować się w zajęcia podobne do tych z wizji Ezechiela. Wielbią Jehowę „w Jego świątyni”, składając ‛ofiary wysławiania’ (Hebr. 13:15; Obj. 7:9-15). Obejmuje to branie udziału w głoszeniu oraz dawanie wyrazu swojej wierze podczas zebrań. Słudzy Jehowy uważają takie bezpośrednie wielbienie Boga za swój najważniejszy obowiązek (1 Kron. 16:29). Oprócz tego wielu z nich może wspierać organizację Jehowy na mnóstwo różnych sposobów. Na przykład pomagają oni w budowaniu i konserwacji Sal Królestwa i obiektów Biur Oddziałów oraz uczestniczą w wielu innych przedsięwzięciach organizacji. Niektórzy wspierają takie przedsięwzięcia finansowo. Na różne sposoby uprawiają symboliczną ziemię i robią to „na chwałę Bożą” (1 Kor. 10:31). Gorliwie i radośnie angażują się w to dzieło, bo wiedzą, że również „takie ofiary sprawiają  Bogu wielką przyjemność” (Hebr. 13:16). Czy w pełni korzystasz z tych możliwości?

17. (a) Jak wizja Ezechiela spełni się w przyszłości na większą skalę? (b) Kto odniesie korzyść z działalności symbolicznego miasta podczas Tysiącletniego Panowania?

¹⁷ Czy w przyszłości zobaczymy spełnienie się na większą skalę wizji Ezechiela, w której znajdujemy opis wyodrębnionej części kraju? Oczywiście. Pomyśl: Ezechiel widział, że pas ziemi — nazwany „świętym darem” — na którym było „sanktuarium Jehowy”, znajdował się pośrodku kraju (Ezech. 48:10). Upewnia nas to, że po Armagedonie, bez względu na to, gdzie będziemy mieszkać, Jehowa będzie z nami (Obj. 21:3). Podczas Tysiącletniego Panowania wyobrażona przez miasto grupa ludzi wyznaczonych do dbania o sprawy ludu Bożego zacznie sprawować nadzór nad całą ziemią. Zapewnią oni podyktowane miłością kierownictwo wszystkim, którzy utworzą „nową ziemię”, czyli nowe społeczeństwo (2 Piotra 3:13).

18. (a) Skąd możemy mieć pewność, że wyobrażona przez miasto grupa nadzorców będzie podporządkowana zwierzchnictwu Boga? (b) O czym upewnia nas nazwa miasta?

¹⁸ Skąd możemy mieć pewność, że wyobrażona przez miasto grupa nadzorców będzie podporządkowana zwierzchnictwu Boga? Taki wniosek wypływa ze Słowa Bożego, bo to ziemskie miasto z 12 bramami przypomina niebiańskie miasto z 12 bramami, czyli Nową Jerozolimę utworzoną ze 144 000 współwładców Chrystusa (Obj. 21:2, 12, 21-27). To wskazuje, że zarządzanie na ziemi będzie się odbywać w pełnej harmonii z decyzjami niebiańskiego Królestwa Bożego. Nazwa miasta — „Jest tam Jehowa” — upewnia nas, że czyste wielbienie rozkwitnie w raju na ziemi i będzie wieczne. Jaka wspaniała perspektywa!